குறுந்தொகை #17

குறுந்தொகை #17 எளிய வடிவில்

.

.

கூந்தலில் கமழும்

காந்தளின் நறுமணம்

நெஞ்சினில் இன்னுமே

விஞ்சியே வீசுதே

மலைத்தேன் மங்கையே

மலைத்தேன் உன்னழகில்

விழுந்தேன் உன்நாவிலே

விழுந்தேன் வழுக்கியே

விழிச்சுவரில் உன்னுரு

விலகிட மறுக்குதே

உஷ்ணமாய் உன்சுவாசம்

உருகியே வழியுதே

உனையன்றி ஓர்வாழ்வை

உயிரென்றும் வெறுக்குதே

.

குறிஞ்சி நிலவே

பகலவன் மறைந்த

பௌர்ணமியில்

தரிசனம் காண

தவமிருக்கேன்

உனக்காக நான் இங்கே

காத்திருக்க

எனக்காக நீ அங்கே

மறைந்திருத்தல் நியாயமா

.

ஊரார் விரட்டிடினும்

உறவுகள் துரத்திடினும்

எருக்கு மாலையொடு

பனைக்குதிரையேறி

ஊர்கூடி வடம் பிடிக்க

தேர்போல ஊர்வலமாய்

தூற்றலுக்கு அஞ்சாமல்

துயர்கண்டு துஞ்சாமல்

மலையர் குல பெண்மையே

மணமுடிப்பேன் உன்னையே

.

.

#வாஞ்சிவரிகள்#

.

குறுந்தொகை #17

.

மாவென மடலும் ஊர்ப பூவெனக்

குவிமுகிழ் எருக்கங் கண்ணியும் சூடுப

மறுகி னார்க்கவும் படுப

பிறிது மாகுப காமங்காழ் கொளினே.

.

பாடியவர்: பேரெயின் முறுவலார்