குறுந்தொகை #19

குறுந்தொகை #19

.

.

விளக்கு வைக்கும் வேளையிலே

விளைந்து நிற்கும் குவளையே

விரைந்து வீசும் காற்றிலே

விலகி நிற்கும் தென்றலே

விடியலில் வந்த விடிவெள்ளி

விண்ணில் பறப்பேன் உனையள்ளி

விலங்கிடு கிடப்பேன் உன்னடியே  

விளம்பிடு விரசம் என்னடியே

விழைந்தது விதியென சொல்லி

விலகாதே எனைவிட்டு தள்ளி

.

மையிருட்டு பூசிய கூந்தலில்

மையலிட்டு மயக்கும் தையலே

வீட்டருகே விரிந்த விருட்சத்தில்

பட்டுபோல் படர்ந்த மணிமுல்லை

தொடுத்து சூடிய மங்கையே

விடுத்து வாடும் பிணக்கம் ஏனோ

முல்லைக்கு தேர் தந்தான் பாரி-இம்

முல்லைக்கு மணம் தந்தாய் சூடி

எவ்வி அரசன் இழப்பில் இடிந்து

வாடும்பாணர் யாழை முறித்து

சிரசில் சூடும் பொன்மலர் விடுத்து  

பொலிவிழந்து போயினர் அன்று

.

வஞ்சிக்கொடியே உனக்காக-என்

நெஞ்சு உன்னை கெஞ்சுதடி

பாலாய் பொங்கும் நம்காதல்

பாழாய் போகப் போகுதடி

செழித்து வளர்ந்த நம்முறவு

நலிந்து போக கூடுமடி  

தெளிவாய் நீயும் யோசித்தால்

வாழ்வில் வசந்தம் வீசுமடி

.

.

#வாஞ்சிவரிகள்#

.

.

குறுந்தொகை #19

.

எவ்வி இழந்த வறுமையாழ்ப் பாணர்

பூவில் வறுந்தலை போலப் புல்லென்

றினைமதி வாழியர் நெஞ்சே மனைமரத்

தெல்லுறு மௌவல் நாறும்

பல்லிருங் கூந்தல் யாரளோ நமக்கே.

.

பாடியவர்: பரணர்